Usunięcie ławeczki, która stała kilka lat obok bramy budynku jest innowacyjnym dziełem zarządu wspólnoty. Ławkę ktoś lekko naruszył, nie ustalono kto, choć pilnują obiektu aż dwa monitoringi jeden przed nieruchomością, drugi w budynku. Zamiast poprawić umocowanie ławki zarządca usunął ją i niedorzecznie wytłumaczył, że „ławkę schowano na zimę” czytaj: zlikwidowano na dobre.
Prawie równocześnie przegłosowano w drugiej wspólnocie likwidację dwóch ławeczek. Zrobiono to w ekspresowym tempie: dziś zgłoszenie wolnego wniosku na zebraniu, dziś jego głosowanie oraz szybkie zebranie brakujących głosów tzw. „obiegiem” już poza zebraniem i sprawa została zaklepana.
O co chodzi z tymi ławkami,
nie podoba się
kto na nich siada,
kiedy siada?
że w ogóle siada?
Przykłady z ostatnich tygodni kompromitują i dyskredytują wspólnotowe środowiska. Jak można się czuć w takim osiedlu częścią wspólnoty, sąsiedztwa kiedy likwiduje się nawet tak drobną rzecz jak zwykłą ławkę. Takie bezduszne usuwanie ludziom ławek sprzed nosa godzi w szczególności w osoby starsze, czy opiekujące dzieci, które chciałyby przysiąść w pobliżu mieszkania.
Nie ma przepisu prawnego ograniczającego komukolwiek poruszanie się po osiedlu, przechodzenie, spacerowanie, siadanie na ławkach. Umniejszanie i tak skromnej i lichej jakości infrastruktury osiedlowej na własne życzenie jest działaniem samoograniczającym się i biernym ustępowaniem przed nieodpowiadającym nam zachowaniem osób, jeżeli takie zdarza się. Z wygodnictwa przymykamy oczy i odwracamy się od istniejących problemów. Nie ma determinacji do wykorzystania wewnętrznych regulaminów wspólnotowych, monitoringów osiedlowych, straży miejskiej, policji choć wykładamy kasę do wspólnoty na utrzymanie nieruchomości i do Miasta na podatki.
Łatwiej zlikwidować parę ławeczek choć to obciachowe, niż chronić lokalną przestrzeń sprzyjającą dobremu samopoczuciu ludzi i sąsiedzkim więziom.
https://wspolnotypodleska.pl/czy-nadal-sa-nieosiagalne-lawki-parkowe/ tak było już w 2013