Współwłaściciele wspólnot mieszkaniowych i tylko oni, są uprawnieni do decydowania o swoich nieruchomościach gruntowych i muszą wykazywać się znajomością podstaw prawnych na jakich one funkcjonują.
Działka wspólnoty.
Działka, inaczej nieruchomość gruntowa – obszar ziemi będący odrębnym przedmiotem własności wspólnoty wydzielony z otoczenia liniami granicznymi wyznaczanymi przez punkty załamania granic.
Granica terenu ustalona według stanu prawnego.
Jednoznacznie ustalona w toku postępowania geodezyjnego granica potwierdzona ostateczną decyzją administracyjną. Oznacza to, że istnieją dokumenty geodezyjne, które tą granicę jednoznacznie umieściły i zwymiarowały w terenie i dokumenty prawne, które tą granicę zatwierdziły.
Identyfikacja i lokalizacja granic prawnych w terenie.
Służą temu znaki graniczne umieszczone w punktach załamania granic. Są nimi głównie kamienie graniczne wkopywane w ziemię, mogą być też nimi inne trwałe elementy terenowe, jak słupki ogrodzeniowe. Znaki graniczne są chronione i pod groźbą kary nie wolno ich niszczyć ani przesuwać. Właściciel musi wiedzieć gdzie przechodzą linie graniczne prawnie ustalone i gdzie wkopane są kamienne znaki graniczne.
Połączenie ogrodzenia z granicami działki.
Ogrodzenie wyznacza linie dokąd sięga własność i zwykle stawiane jest w osi granicy lub w obrysie działki. Nie wchodząc w szczegóły stawiania ogrodzenia, bo to zależy od okoliczności, ważne jest wiedzieć dokąd sięga własność. Ogrodzenie źle posadowione i cofnięte za bardzo do wewnątrz działki równa się stracie terenu. Właściciel musi wiedzieć gdzie przechodzą linie graniczne prawnie ustalone i gdzie wkopane są kamienne znaki graniczne.
O granicy nieruchomości wspólnoty Podłęska 12:
ogrodzenia są postawione nieprawidłowo i nie wyznaczają granic działki tej wspólnoty, bo przylegają bezpośrednio po obu stronach do północno/wschodniej ściany budynku i część nieruchomości wspólnoty poza tym ogrodzeniem jest nieużytkiem.
Wykluczenie z użytkowania Wspólnoty 12 zaniedbanego kawałka ziemi jest niegospodarnością. Opłaty współwłaścicieli za użytkowanie wieczyste jest ich stratą. Prawo geodezyjne nakazuje ustalanie a w miarę potrzeby wznawianie punktów granicznych.
| Z Ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne Dz.U.2016 Art. 39. Wznowienie znaków granicznych1. Przesunięte, uszkodzone lub zniszczone znaki graniczne, ustalone uprzednio, mogą być wznowione bez przeprowadzenia postępowania rozgraniczeniowego, jeżeli istnieją dokumenty pozwalające na określenie ich pierwotnego położenia. Jeżeli jednak wyniknie spór co do położenia znaków, strony mogą wystąpić do sądu o rozstrzygnięcie sprawy.2. Wznowienia znaków granicznych dokonują, na zlecenie zainteresowanych, podmioty, o których mowa w art. 11 wykonawcy prac geodezyjnych i kartograficznych.3. O czynnościach wznowienia znaków granicznych zawiadamia się zainteresowane strony. Do zawiadomień stosuje się przepisy art. 32 wezwanie do stawienia się na gruncie, ust. 1-4.4. Z czynności wznowienia znaków granicznych sporządza się protokół.5. Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio przy wyznaczaniu punktów granicznych ujawnionych uprzednio w ewidencji gruntów i budynków. |